Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2012
Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2012
ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΩΝ ΙΛΛΟΥΜΙΝΑΤΟΙ ΕΞΟΝΤΩΣΗΣ ΤΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΤΗΣ ΓΗΣ!!!!
Τα παρακάτω που θα διαβάσετε είναι τα σχέδια της Νέας Τάξης Πραγμάτων όπως την ονομάζουν τα τελευταία χρόνια!!!! Δεν είναι τίποτα άλλο από τα μεγαλεπήβολα σχέδια των Ιλλουμινάτοι για την εξόντωση του πληθυσμού της Γης!!!! Αν σας φαίνεται ψέμα αυτό που σας λέω διαβάστε τα παρακάτω….. και αν δεν τα έχετε πάρει είδηση να είστε σίγουροι ότι θα φροντίσουν οι Ιλλουμινάτοι Δρακονιανοί να το πάρετε είδηση είτε το θέλετε είτε όχι!!!!
Η ψεύτικη απειλή:
Θέλετε να μείνετε στην Ευρωζώνη; Τότε παραδώστε τις πολυτιμότερες αστικές τάξεις σας στις πολυεθνικές εταιρίες. Αν δεν το κάνετε θα υποστείτε τις συνέπειες και θα τιμωρηθείτε παραδειγματικά για τα υπόλοιπα κράτη!! !!Αυτό είναι σύμφωνο με το ευρύτερο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων που βλέπουμε σε όλο τον κόσμο, όπως το νερό, οι δρόμοι, τα σχολεία .Όλα ιδιωτικοποιούνται και λαμβάνονται από τα δικά μας χέρια.
Οι ασθένειες με την μόλυνση του νερού:
Μετά την ιδιωτικοποίηση του νερού θα επέλθουν αυξήσεις στην τιμή του, όπως σε πολλές άλλες χώρες που ιδιωτικοποιήθηκε η δημόσια ύδρευση. Η ελίτ ωστόσο θα μπορεί να μολύνει τα αποθέματα νερού μας με οποιαδήποτε μορφή δηλητηρίασης στοχεύοντας να σκοτώσει ένα αρκετά μεγάλο πληθυσμό και αν αυτό δεν είναι πιστευτό ανατρέξτε να δείτε τις δηλώσεις που έχει κάνει ο Κάρολος της Αγγλίας ότι η γη πρέπει να μειώσει τον ανθρώπινο πληθυσμό της στα 500.000.000 κόσμο!!!!
Την ίδια στιγμή που οι μεγάλες πολυεθνικές διαπραγματεύονται συμφωνίες εκατομμυρίων δολαρίων με τις κυβερνήσεις, 1,1 δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε καθαρό, πόσιμο νερό και 1,8 εκατομμύρια θάνατοι τον χρόνο οφείλονται σε ασθένειες που προκαλούνται από πόση ακατάλληλου νερού. Δεν σας άγγιξε αυτό ε; Από τον ΟΗΕ έχει ανακοινωθεί ότι την επόμενη 20ετια πάνω από 15 εκατομμύρια κόσμος θα πεθάνει από μολυσμένο νερό και το νούμερο μπορεί να φτάσει τα 300.000.000 εάν κάποια τρομοκρατική ενέργεια γίνει με βάση το τρεχούμενο νερό!!!! Δηλαδή είναι σαν να μας λένε τι έχουν σκοπό να κάνουνε… ..και μην ξεχνάτε ότι οι αναλυτές πολέμου λένε ότι οι επερχόμενοι σκληροί πόλεμοι στην γη θα γίνουν για το νερό!!!! Δηλαδή θα πουν το νερό νεράκι!!!!
Διαβάστε το άρθρο αυτό, είναι από: ΤΟ ΧΩΝΙ
ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ: 6.000 άνθρωποι χάνουν τα σπίτια τους Η ιδιωτικοποίηση του νερού στη Βουλγαρία ήταν µέρος του προγράμματος λιτότητας που ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του ΄90, υποσχόμενο αποτελεσματικότητα αλλά κυρίως ΕΠΕΝ∆ΥΣΕΙΣ. (Τα ίδια Παντελάκη µου, τα ίδια Παντελή µου). Τελικά, επενδύσεις δεν έγιναν. Έγιναν όµως τα ακόλουθα, ως συνέπειες της ιδιωτικοποίησης του νερού:
● Αύξηση της τιµής του νερού τουλάχιστον 12%.
● Σκάνδαλα διαφθοράς από το 2005, για υψηλές αµοιβές. Ο διευθύνων Σύμβουλος παίρνει 400.000 ευρώ το χρόνο. (Φανταστείτε πόσο θα παίρνει εδώ).
● 100άδες νοικοκυριά αποσυνδέθηκαν από το δίκτυο ύδρευσης, επειδή δεν είχαν να πληρώσουν. Συγκεκριμένα, χίλια νοικοκυριά αποσυνδέθηκαν µόνο το 2011 ενώ εκκρεµούν ακόµη 5.000 δικαστικές υποθέσεις ανθρώπων που δεν µπορούσαν να πληρώσουν.
● Σε 370 οικογένειες στη Σόφια, έγινε έξωση επειδή δεν µπορούσαν να πληρώσουν τις ∆ΕΚΟ.
ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ: Έδωσαν σε ιδιώτες ακόµα και τα ποτάµια!
Η ιδιωτικοποίηση του νερού ξεκίνησε το 1993 υποτίθεται για την ανάπτυξη της βιομηχανίας νερού. Το 2008 πουλήθηκε η δηµόσια Αquapor, που τότε ήταν ανάδοχος συμβολαίων σε 24 δήµους. Η νοµοθεσία άλλαξε και επέτρεψε στους ιδιώτες αναδόχους να ελέγχουν ολόκληρα υδρογραφικά διαµερίσµατα, κοίτες ποταµών, υδραυλικές υποδοµές, φράγµατα, λιµάνια αλλά και να πάρουν εξουσιοδότηση να δίνουν άδειες, να συλλέγουν φόρους, να εποπτεύουν και φυσικά… να εξασφαλίζουν κέρδη.
Οι δήµοι που είχαν προσχωρήσει στο σύστηµα αυτό και έγιναν πελάτες του group αναγκάστηκαν να αγοράζουν νερό για να διαχειρίζονται τα απόβλητα σε πολύ υψηλές τιµές. Οι αρχές επέβαλαν επίσης «µίνιµουµ κατανάλωση νερού» πολύ µεγαλύτερη από τις πραγµατικές απαιτήσεις µε αποτέλεσµα να χρεώνονται αλόγιστα οι δήµοι. Οι εργαζόµενοι στους ιδιώτες ήρθαν αντιµέτωποι µε αυξηµένες ώρες και όγκο εργασίας, εκ περιτροπής εργασία και υποβάθµιση των εργασιακών συνθηκών. Σήµερα, υπάρχει πίεση στις Αρχές για ιδιωτικοποίηση της Aguas de Portugal group.
Τα τρία µμεγαλύτερα κόµµατα, το Σοσιαλδημοκρατικό (PSD), το ∆ηµοκρατικό (CDS) και το Σοσιαλιστικό κόµµα (PS) ενώ το 2004 ήταν εναντίον της παράδοσης της ύδρευσης σε ιδιώτες, σήµερα, κατ’ επιταγή της τρόικας έχουν συμπεριλάβει την πώληση της Aguas de Portugal µέσα στο µνηµόνιο.
ΙΣΠΑΝΙΑ: Πανταχού παρούσα η γαλλική Σουέζ…
Η ιδιωτικοποίηση ξεκίνησε στα µέσα της δεκαετίας του 1980. Σήµερα, περίπου το 50% των υπηρεσιών ύδρευσης είναι σε ιδιωτικά χέρια. Το 90% των ιδιωτών ελέγχονται από την Αgbar, θυγατρική της γαλλικής Suez και από την Αqualia του FCC group που συνδέεται µε την άλλη πολυεθνική, τη Veolia. Αυτό που έγινε απολύτως κατανοητό στους Ισπανούς (από την εμπειρία τους µε το ιδιωτικοποιημένο νερό) είναι ότι δεν γλιτώνουν τα χρέη ό,τι και να γίνει. ∆ηλαδή, ακόµη και αν µια δηµόσια υπηρεσία πουληθεί σε ιδιώτες, τα χρέη της… τα πληρώνουν φυσικά και πάλι οι πολίτες µιας και καλούνται να καλύψουν τα επιτόκια δανεισµού του νέου αγοραστή – ιδιώτη.
Τα χρέη που υπήρχαν, δεν τα πληρώνει ο νέος ιδιώτης. Απλά δεν τα πληρώνει ούτε το κράτος και τα ρίχνει στις πλάτες των πολιτών, του γνωστού υποζυγίου. Αυτό κερδίζει µια κυβέρνηση από µια ιδιωτικοποίηση. Να µμετακυλήσει τα χρέη της µε έµµεσο τρόπο και πάλι στους πολίτες. Οι ιδιωτικοποιήσεις στην Ισπανία επίσης πάσχουν από θέµατα διαφάνειας. Για παράδειγμα τα σχέδια ιδιωτικοποίησης της εταιρείας ύδρευσης της Μαδρίτης Canal Isabel II, δεν έχουν δει το φως της δημοσιότητας ούτε έχουν δικαιολογηθεί.
ΙΤΑΛΙΑ: 61,4% ακριβότερο το νερό σε µιά 10ετία!
Η ιδιωτικοποίηση του νερού στην Ιταλία ξεκίνησε στα µέσα της δεκαετίας του 1990. Μετά από 15 χρόνια, η νοµοθεσία υποχρεώνει όλες τις επιχειρήσεις νερού να κατοχυρώνονται ως SpA (ανώνυµες εταιρείες) αµιγώς ιδιωτικές ή σε συνδυασµό µε δηµόσια ιδιοκτησία.
Έτσι την ύδρευση την διαχειρίζονται ιδιωτικές επιχειρήσεις που έχουν στόχο το κέρδος. Τα τιµολόγια νερού αυξήθηκαν από το 1997 ως το 2006 κατά 61,4% έναντι του πληθωρισμού που αυξήθηκε κατά 25% και της απασχόλησης που έπεσε κατά 30%.
ΜΑΡΟΚΟ: Και στην Καζαµπλάνκα ή Σουέζ…
Όσο το Μαρόκο ήταν γαλλικό προτεκτοράτο, το σύστηµα ύδρευσης και αποχέτευσης το διαχειρίζονταν γαλλικές εταιρείες. Το 1956, το Μαρόκο γίνεται ανεξάρτητο κράτος και η παροχή νερού περνά στην ευθύνη δηµοτικών εταιρειών κοινής ωφέλειας. Στα µέσα της δεκαετίας του ‘90, η κυβέρνηση του Μαρόκο αποφασίζει την εκ νέου ιδιωτικοποίηση της ύδρευσης και της αποχέτευσης και η χρονιά σταθµός είναι το 1997 όταν η κοινοπραξία Lydec (το 35% κατέχει η γαλλική Suez) αναλαµβάνει τα νερά της Καζαµπλάνκα. Ακολούθησε και η πρωτεύουσα Ραµπάτ µε την εταιρεία Redal ενώ, την επόµενη χρονιά, η γαλλική Veolia ανέλαβε τα νερά στις πόλεις Ταγγέρη και Τετουάν. Σ’ αυτή τη δεύτερη φάση της ιδιωτικοποίησης του νερού στην ιστορία τους, οι Μαροκινοί είδαν την τιµή του νερού να ανεβαίνει 3 φορές πάνω…
ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ: Σουέζ και στο Μπουένος Άιρες
Η ιδιωτικοποίηση του νερού ξεκίνησε το 1993 µε το σύστηµα ύδρευσης – αποχέτευσης του Μπουένος Άιρες να περνά στα χέρια της σηµερινής Suez. Μετά από 4 χρόνια, διαπιστώθηκε ότι η πολυεθνική τηρούσε µόνο το 45% των υποχρεώσεών της όσον αφορά στις νέες συνδέσεις. Μετά από 10 χρόνια, διαπιστώθηκε ότι γινόταν επεξεργασία µόνο στο 12% των λυµάτων, ενώ η υπόλοιπη ποσότητα διοχετευόταν στον ποταµό Ρίο Ντε Λα Πλάτα. Το δίκτυο επανακρατικοποιήθηκε το 2006, µετά από έντονες διαµαρτυρίες των κατοίκων που αρνιόντουσαν να πληρώσουν.
ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ: Σουέζ και στο Σύδνεϋ
Η ιδιωτικοποίηση του νερού ξεκίνησε στα µέσα της δεκαετίας του ΄90. Λίγο καιρό αφότου ανέλαβε και εκεί την ύδρευση η γαλλική Suez, το νερό του Σύδνεϋ βρέθηκε µολυσµένο.
ΚΑΝΑ∆ΑΣ: «Απόρρητη πνευµατική ιδιοκτησία» το µολυσµένο νερό Τουλάχιστον 7 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους αφού μολύνθηκαν από το βακτήριο E coli στο Walkerton, ύστερα από τη ιδιωτικοποίηση του ελέγχου ποιότητας του νερού. Η ιδιωτική εταιρεία χαρακτήρισε τα αποτελέσµατα των ελέγχων «απόρρητη πνευµατική ιδιοκτησία» και αρνήθηκε να τα κοινοποιήσει.
ΠΑΡΙΣΙ: Ανέλαβε ο δήµος, µείωσε τις τιµές, αύξησε τα έσοδα
Από το 1985 τη διαχείριση του συστήµατος ύδρευσης της γαλλικής πρωτεύουσας είχαν δύο ιδιωτικές εταιρείες (που πρωταγωνιστούν παγκοσμίως), η Veolia και η Suez. Ωστόσο το Νοέμβριο του 2008, το δηµοτικό συµβούλιο της γαλλικής πρωτεύουσας αποφάσισε να δημιουργήσει τη δηµοτική εταιρεία Eau de Paris η οποία ανέλαβε από το 2010.
Αυτή η πρωτοφανής «επανακρατικοποίηση», που αποφασίστηκε από το ∆ήµαρχο Μπετράν Ντελανοέ, απέφερε τελικά εντυπωσιακά αποτελέσµατα. Τα τιµολόγια νερού µειώθηκαν κατά 8% σε σχέση µε το 2009 και παρόλα αυτά, υπήρξε και εξοικονόμηση 35 εκ. ευρώ σ’ ένα χρόνο (µε τα µειωµένα τιµολόγια). Είναι µάλιστα χαρακτηριστικό ότι δεν είχε προηγηθεί κοινωνική αντίδραση, που πίεσε προς αυτή την κατεύθυνση.
Την επανακρατικοποίηση του νερού την αποφάσισε ο ∆ήµαρχος του Παρισιού αποκλειστικά και µόνο µετά από ψύχραιµες αναλύσεις και έλεγχο στα οικονοµικά δεδοµένα. Ο άνθρωπος ερεύνησε και κατέληξε στο συµπέρασµα ότι αν το νερό ξαναπεράσει στον έλεγχο του ∆ήµου, θα είναι και καλύτερο και φθηνότερο.
Χωρίς να θέλω να ανακατευτώ στα πολιτικά θέλω να πω τα εξής:
Πως είναι δυνατόν όλοι οι Έλληνες να μην θέλουν την ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και ξαφνικά να τους έχουμε και τα δυο κόμματα κυβέρνηση… .μαζί με ένα τρίτο; Θα μου πείτε ποιο είναι το κόμμα το οποίο θα βγει και θα πάει κόντρα στους Δρακονιανούς Ιλλουμινάτοι; ΚΑΝΕΝΑ!!!! Όλα λένε όταν θα βγούμε εμείς θα κάνουμε αναπραγμαδιάτευση και θα κάνουμε εκείνο και τούτο προσέξτε!!!! ΑΝΑΠΡΑΓΜΑΔΙΑΤΕΥΣΗ!!!!
Δεν έχω ακούσει κανένα από όλα αυτά τα κόμματα να πουν!!!! Να πάνε στα τσακίδια και θα τα φτιάξουμε μόνοι μας τα πράγματα και ας πεινάσουμε και ας δυστυχήσουμε για λίγα χρονιά από το να δυστυχήσουμε για τα επόμενα της ζωής μας!!!! Δεν ξέρω ίσως εγώ να κάνω λάθος και να είμαι προκατειλημμένος αλλά τα στοιχεία τα οποία υπάρχουν δείχνουν τελείως το αντίθετο πράγμα….. Μέχρι τότε να είστε όλοι καλά και να θυμάστε.
Αν δεν πιστεύετε σε κάτι δεν πάει να πει αυτό το κάτι ότι δεν υπάρχει!!!!
Απο το: INVISIBLE LYCANS TEAM!!!
Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή – Ο αξεπέραστος καθηγητής!!! (1873-1950)
Γόνος γνωστής οικογένειας της Κωνσταντινούπολης, μέλη της οποίας κατέλαβαν υψηλές θέσεις στην οθωμανική διοίκηση, προασπίζοντας από...τις θέσεις αυτές τα συμφέροντα των Ελλήνων ομοεθνών τους, ο Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή –όπως επικράτησε να λέγεται– αποτελεί έναν αξιόλογο εκπρόσωπο, μέσω της έρευνάς του, του μαθηματικού πνεύματος του 20ού αιώνα που χαρακτηρίζεται από μια στροφή στην κλασική εντέλεια των αρχαίων ελλήνων μαθηματικών.
Γιος του διπλωμάτη Στέφανου Καραθεοδωρή και της Δέσποινας Πετροκόκκινου, γεννιέται στο Βερολίνο στις 13 Σεπτεμβρίου 1873, όπου ο πατέρας του είναι πρεσβευτής της τότε Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Σε μικρή ηλικία χάνει τη μητέρα του και την ανατροφή του ίδιου, όπως και της αδελφής του Ιουλίας, αναλαμβάνει η γιαγιά του. Μεγαλώνει σε ένα ευρωπαϊκό, επιστημονικό και αριστοκρατικό περιβάλλον, με ζωντανά τα στοιχεία της ελληνορθόδοξης οικογενειακής καταγωγής. Μιλάει πολύ καλά ελληνικά, γαλλικά, γερμανικά και τουρκικά. Φοιτά στη Σχολή της Ριβιέρας και του Σαν Ρέμο. Στο γυμνάσιο των Βρυξελλών, από όπου αποφοιτά, νιώθει στο μάθημα της γεωμετρίας ότι η σχέση του με τα μαθηματικά θα είναι δια βίου.
Ένας διαγωνισμός μαθηματικών, στον οποίο καλείται η τάξη του να διαγωνιστεί επί δύο κατά σειρά χρόνια, αποδεικνύει τις μαθηματικές του ικανότητες. Αναδεικνύεται πρώτος και τις δύο χρονιές. Όνειρό του, η ενασχόληση με τα μαθηματικά. Ο πατέρας του θεωρεί τη μαθηματική επιστήμη «επάγγελμα χωρίς μέλλον». Δεν τον αφήνει να σπουδάσει το αγαπημένο του θέμα και ο Κωνσταντίνος, ακολουθώντας την πατρική προτροπή, σπουδάζει στη Στρατιωτική Σχολή του Βελγίου, από την οποία αποφοιτά ως αξιωματικός του Μηχανικού. Η αγάπη του για τα μαθηματικά αποτελεί όμως γι΄ αυτόν «σαράκι». Συνεχίζει να συμμετέχει σε διαγωνισμούς μαθηματικών, στους οποίους και διαπρέπει. Το 1898 έρχεται στην Αίγυπτο, όπου παραμένει για δυο χρόνια και εργάζεται ως μηχανικός –βοηθός μηχανικού αρχικά– στο φράγμα του Ασουάν. Οι μαθηματικές αναζητήσεις αποδεικνύονται πολύ γοητευτικές για τον νεαρό Κωνσταντίνο Καραθεοδωρή, ο οποίος δεν κλείνει τα αυτιά του στις σειρήνες… Τον Ιούνιο του 1900, εγκαταλείπει την Αίγυπτο, τα φράγματα, το επάγγελμα του μηχανικού, για τη μεγάλη του αγάπη: τα μαθηματικά.
Κάθεται ξανά στα θρανία της μαθηματικής σχολής των Πανεπιστημίων του Βερολίνου και του Γκέτιγκεν, όπου αναδεικνύεται διδάκτορας το 1908. Η διδακτορική του διατριβή «Περί των ασυνεχών λύσεων στο λογισμό των μεταβολών» είναι η πρώτη μελέτη η οποία ασχολείται συστηματικά με τη θεωρία των σποραδικών λύσεων, καθώς μέχρι τη στιγμή αυτή υπάρχουν μόνο περιορισμένα συμπεράσματα. Η μετέπειτα έρευνά του στον κλάδο αυτό αποφέρει σημαντικά αποτελέσματα σε σειρά άλλων τομέων. Την ίδια χρονιά, το 1908, παντρεύεται στην Κωνσταντινούπολη την Ευφροσύνη, το γένος Καραθεοδωρή, μακρινή συγγενή του. Από τον γάμο αυτόν αποκτά δύο παιδιά, τη Δέσποινα και τον Στέφανο.
Η ακαδημαϊκή του καριέρα περιλαμβάνει έδρες διδασκαλίας μαθηματικών στα γερμανικά πανεπιστήμια της Βόννης, του Ανοβέρου, του Μπρεσλάου, του Γκέτιγκεν, του Βερολίνου και του Μονάχου. Αναδεικνύεται έτσι σε κορυφαίο μαθηματικό παγκόσμιου επιπέδου. Το 1920, αναλαμβάνει κατ΄ εντολή του Ελευθέριου Βενιζέλου να οργανώσει το υπό ίδρυση Πανεπιστήμιο της Ιωνίας στη Σμύρνη, των Αθηνών και της Θεσσαλονίκης. Κατορθώνει να διασώσει τη βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου της Σμύρνης και μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή το 1922, μεταφέροντας τους τόμους της στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το διάστημα 1922-1924 είναι καθηγητής μαθηματικών και μηχανικής στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Το 1924, εγκαθίσταται οριστικά στο Μόναχο. Επιστρέφει στην Ελλάδα το 1930, προκειμένου να συμβάλει στην αναδιοργάνωση των Πανεπιστημίων Αθηνών και Θεσσαλονίκης.
Πολύπλευρος και παραγωγικός μαθηματικός πια, ο Κ. Καραθεοδωρή βάζει τη σφραγίδα της επιτυχίας στα θέματα με τα οποία ασχολείται, τα οποία όμως λατρεύει… Το πεδίο της έρευνάς του, ευρύ. Λογισμός των μεταβολών, μερικές διαφορικές εξισώσεις, πραγματικές συναρτήσεις, μιγαδικές συναρτήσεις, γεωμετρική οπτική, θερμοδυναμική, γεωμετρία, θεωρία των συνόλων, αστρονομία, ειδική θεωρία της σχετικότητας του Α. Αϊνστάιν. Πρέπει να σημειωθεί η στενή επιστημονική συνεργασία και αλληλοεκτίμηση μεταξύ του Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή και του Αϊνστάιν. Ο Αϊνστάιν τον θεωρεί δάσκαλό του. Δεν έχει σημασία ότι ο Καραθεοδωρή δεν είναι τόσο γνωστός στο ευρύ κοινό όσο ο Αϊνστάιν.
Εκτός από το πλήθος των πρωτότυπων επιστημονικών εργασιών που δημοσιεύει, πλουτίζει τη διεθνή μαθηματική βιβλιογραφία με σειρά συγγραμμάτων. Κοινό χαρακτηριστικό τους, η μαθηματική τους αυστηρότητα που συνδυάζεται με επιμελημένη επεξεργασία λεπτομερειών και, κυρίως, μια διαυγή διατύπωση των εννοιών και των αποδείξεων. Διερευνά προβλήματα μεταβολών των m-διάστατων επιφανειών εντός ενός n-διάστατου χώρου. Κάνει ευρεία χρήση των μερικών διαφορικών εξισώσεων πρώτου βαθμού ή πρώτης τάξης, των πολλαπλών ολοκληρωμάτων και των γεωμετρικών μεθόδων.
Συμβάλλει με την έρευνά του στη θεωρία των μιγαδικών συναρτήσεων. Ασχολείται με το θεώρημα του Εμίλ Πικάρ, περί προβλημάτων των συντελεστών με τις κανονικές οικογένειες συναρτήσεων πολλών μεταβλητών ή με τη σύμμορφη απεικόνιση… Στον Καραθεοδωρή οφείλεται η αναγνώριση της σπουδαιότητας θεωρήματος του Χέρμαν Σβαρτς, το οποίο δεν είχε έως τότε παρατηρηθεί. Η παρέμβασή του, όμως, σε συνδυασμό με άλλες μαθηματικές έρευνες, ανοίγει νέους ορίζοντες στη μαθηματική επιστημονική έρευνα, οι οποίοι οδηγούν στη μετονομασία από τον Καραθεοδωρή του εν λόγω θεωρήματος σε «λήμμα του Σβαρτς», όπως άλλωστε γίνεται γνωστό στη διεθνή βιβλιογραφία. Ο Καραθεοδωρή, ασχολούμενος με τις πραγματικές συναρτήσεις, εμπνέεται μια αξιωματική διατύπωση για τη μετρικότητα και το μέτρο των σημειοσυνόλων στο n-διάστατο ευκλείδειο χώρο. Εργάζεται με τον ίδιο ζήλο και όταν η «Γενική Ανάλυση» περιλαμβάνει ως ειδικές περιπτώσεις και τις υπόλοιπες «Αναλύσεις». Στο πλαίσιο αυτό, επεξεργάζεται την αλγεβροποίηση της έννοιας του ολοκληρώματος.
Τα συγγράμματά του αποτελούν, από την εποχή του μέχρι τώρα, πηγή πληροφόρησης για τους μαθηματικούς… «Λογισμός των μεταβολών και μερικές διαφορικές εξισώσεις πρώτης τάξης»… η πραγματεία που είχε προηγηθεί για το ίδιο θέμα, με τίτλο «Σύμμορφη απεικόνιση»… και δημοσιεύσεις, όμως, όπως οι «Πραγματικές συναρτήσεις»… Πολλές εργασίες του δημοσιεύονται λίγο μετά τον θάνατό του. Το διάστημα 1954-1957, η Βαυαρική Ακαδημία Επιστημών εκδίδει σε πέντε τόμους όλα τα συγγράμματά του. Το επιστημονικό έργο του επεκτείνεται σε πολλούς τομείς και της φυσικής ή της αρχαιολογίας. Οι εργασίες του στη φυσική αφορούν τη θερμοδυναμική, τη γεωμετρική οπτική, την οπτική γενικότερα, την ειδική σχετικότητα και τη μηχανική.
Οι αρχαιολογικές του μελέτες αναφέρονται σε κατασκευές της Αρχαίας Ελλάδας και της Αρχαίας Αιγύπτου, ειδικότερα σε ναούς, πυραμίδες ή αρδευτικά έργα… Έγραψε 232 περίπου εργασίες, από τις οποίες δημοσιεύθηκαν οι 165. Όλες σχεδόν οι εργασίες του, όμως, αποτελούν θεμελιώδεις έρευνες εξαιρετικής έμπνευσης που τον αναδεικνύουν ως έναν από τους λίγους στην παγκόσμια επιστήμη. Έναν ρυμοτόμο της μαθηματικής διανόησης. Από το 1927, είναι μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, ενώ στη συνέχεια ανακηρύσσεται μέλος των Ακαδημιών του Βερολίνου, του Γκέτινμπενγκ, του Μονάχου, της Μπολόνια και των Λιγκών της Ρώμης.
Για τον άνθρωπο Καραθεοδωρή, η κόρη του είπε πριν από λίγα χρόνια, μιλώντας σε επετειακή προς τιμήν του εκδήλωση: «Κάθε Κυριακή πηγαίναμε στη δεύτερη μεγαλύτερη εκκλησία του Μονάχου, η οποία είχε παραχωρηθεί στους Έλληνες. Ο πατέρας μου μας μεγάλωσε σαν Έλληνες. Πηγαίναμε σε γερμανικό σχολείο, αλλά δύο φορές την εβδομάδα ερχόταν στο σπίτι ο αρχιμανδρίτης και μας έκανε μαθήματα ελληνικών. Ο πατέρας μου, κάθε φορά που ερχόταν στην Ελλάδα, με έπαιρνε μαζί του. Στη Γερμανία, όταν με ρωτούσαν από πού είμαι, έλεγα με καμάρι ότι είμαι από την Ελλάδα, γιατί τότε τη θαύμαζαν την Ελλάδα…”
Ο Κ. Καραθεοδωρή διατηρούσε τακτική αλληλογραφία με τον μαθητή του, Α. Αϊνστάιν. Την ύπαρξη της αλληλογραφίας αυτής, η κόρη του ανακάλυψε μετά τον θάνατο του πατέρα της. Κάποιες από τις επιστολές πουλήθηκαν, άγνωστο πώς. Σε μια από αυτές, που έμειναν στην κόρη του, ο Αϊνστάιν γράφει:
«Αγαπητέ κύριε συνάδελφε, βρίσκω θαυμάσιο τον υπολογισμό σας… Θα έπρεπε να δημοσιεύσετε τη θεωρία σε αυτή τη μορφή στα Χρονικά της Φυσικής, καθόσον οι φυσικοί κατά κανόνα αγνοούν αυτό το αντικείμενο, όπως κι εγώ άλλωστε. Με το γράμμα μου θα πρέπει να σας φαίνομαι σαν τον Βερολινέζο που μόλις ανακάλυψε το Crunewald* και αναρωτιέται αν ζούσαν εκεί άνθρωποι πιο πριν. Αν θέλετε να μπείτε στον κόπο να μου εκθέσετε επιπλέον και τους κανονικούς μετασχηματισμούς, θα βρείτε σε μένα έναν ευγνώμονα και ευσυνείδητο ακροατή. Αν, όμως, λύσετε το πρόβλημα των κλειστών γραμμών του χρόνου, θα σταθώ μπροστά σας με σταυρωμένα χέρια… Πίσω από αυτό το ζήτημα κρύβεται κάτι που είναι αντάξιο του ιδρώτα των αρίστων».
( * Το Grunewald ήταν φημισμένο προάστιο του Βερολίνου με πολυτελέστατες βίλες).
Ο Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή, πέθανε στις 2 Φεβρουαρίου 1950.
Μερικές σκέψεις.
Το μικρό αυτό κείμενο έχει σαν σκοπό να αναδείξει την προσωπικότητα και το έργο του Κ. Καραθεοδωρή και να τον συσχετίσει με την εξέλιξη , από την πλευρά του Αϊνστάιν , της θεωρίας της σχετικότητας. Και λέω «να τον συσχετίσει» διότι σαν άτομο δεν μπαίνω στη λογική της πατρότητάς της από τον Καραθεοδωρή αλλά στην λογική της σημαντικής και δυναμικής βοήθειάς του στον Αϊνστάιν.
Αναλυτικότερα:
Η θεωρία της σχετικότητας εμφανίζεται από τον Αϊνστάιν περίπου το 1905 και περνάει σχεδόν απαρατήρητη από την τότε επιστημονική κοινότητα. Και τούτο διότι σαν θεωρία , της έλειπε το βασικό ερώτημα , το βασικό κίνητρο. Δεν απαντούσε δηλ. σε κάποιο ερώτημα που να έχει ήδη τεθεί. Τα πρώτα σπέρματα της είχαν τεθεί από τους Ίωνες Φυσικούς Φιλόσοφους πριν από περίπου 2500 χρόνια σαν Φιλοσοφικό ερώτημα που αφορούσε την συνέχεια της ύλης. Δηλ. έχοντας σαν βάση, οι Ίωνες Φυσικοί, ότι τίποτα δεν δημιουργείται για να «χαθεί» κατέληξαν στο συμπέρασμα της συνέχειας της ύλης. Η σκέψη τους όμως έμεινε ημιτελής διότι δεν «είχαν» στη διάθεσή τους όρους όπως «ενέργεια» με τη σημερινή τους έννοια. Άρα δεν είχαν τα κατάλληλα «εργαλεία» ώστε να φτάσουν εκεί που έφτασε ο Αϊνστάιν διατυπώνοντας τον τύπο που συμπυκνώνει τη θεωρία σχετικότητας: è =m.c².
Φτάνοντας όμως εκεί η σκέψη του «βάλτωσε». Και τούτο διότι η διατύπωση του περιλάμβανε και την ύπαρξη μιας τέταρτης διάστασης δηλ. του χρόνου συνθέτοντας ένα νέο «τόπο» τον χωροχρόνο. Για την εφαρμογή του όμως χρειαζόταν να εκληφθεί ο χρόνος ως «κλειστό διάστημα», ως «κλειστό τμήμα γραμμής» διότι η συμβατική του έννοια ως «συνεχούς διαστήματος» δεν επέτρεπε την θεμελίωση της θεωρίας του Αϊνστάιν. Εκεί λοιπόν ο Αϊνστάιν ζητάει τη βοήθεια του Καραθεοδωρή, διότι μπορεί ο ίδιος να ήταν ένας εξαίρετος φυσικός αλλά σίγουρα η μαθηματική του σκέψη «υστερεί».
Ταυτόχρονα όμως ο Καραθεοδωρή είναι εξαίρετος φυσικός. Ανάμεσα στις εργασίες του στη φυσική βρίσκουμε και την : «Εργασία στην Ειδική Σχετικότητα». Και για να προλάβω μερικούς Νεοέλληνες Διεθνιστές καθώς και αυτόκλητους υπερασπιστές του Αϊνστάιν λέω ανοιχτά ότι οι απόψεις ορισμένων διάσημων «τηλεβιβλιοπωλητών» δεν με αφορούν και ούτε τις ασπάζομαι. Απόψεις όπως « ο Αϊνστάιν τροφοδοτήθηκε από το Σιωνιστικό Κατεστημένο με Αρχαιοελληνικά Χειρόγραφα» δεν με αγγίζουν ούτε τις ενστερνίζομαι. Δεν μπορώ όμως να μη ρωτήσω: Γιατί το « Μουσείο Αϊνστάιν » που βρίσκεται στο Ισραήλ αρνήθηκε, στους απόγονους του Καραθεοδωρή, την αλληλογραφία του Αϊνστάιν με τον πατέρα τους ,που έχει στην κατοχή του ?
Γιατί σε μια από τις τελευταίες συνεντεύξεις του ο Αϊνστάιν δήλωνε: « Μου κάνετε τόσες και τόσες ερωτήσεις. Δε με ρωτάτε όμως ποιος ήταν ο δάσκαλός μου. Σας το λέω απερίφραστα. Ήταν ο εξαίρετος Έλληνας μαθηματικός και φυσικός Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή.»
Υ.Γ. Η βιογραφία του Καραθεοδωρή προέρχεται από την 5τομη έκδοση των Συγγραμμάτων του από τη Βαυαρική Ακαδημία Επιστημών και μεταφράστηκε, από τα Γερμανικά, από τη Ευαγγελία , τη ακούραστη σύντροφό μου στη ζωή.
Σαρόπουλος Μ. Ιωάννης.
Βιβλιομύς.
Γράμματα του Albert Einstein προς τον Καραθεοδωρή με ημερομηνία, 6η Σεπτεμβρίου, 1912
Γράμματα του Καραθεοδωρή προς τον Albert Einstein με ημερομηνία, 16η Δεκεμβρίου, 1916
Απο το: ΠΕΡΙΕΡΓΑΑ
Η ΓΑΛΑΝΟΛΕΥΚΗ – ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΜΑΣ ΣΥΜΒΟΛΟ
Πολλά έχουν ειπωθεί για τη σημαία μας, άλλα που αναδεικνύουν στη σωστή τους διάσταση το συμβολισμό και το τί αντιπροσωπεύει και άλλα βδελυρά και αρνητικά που λένε ότι : είναι ένα απλό πανί και τίποτε παραπάνω, προσδιορίζοντας απλά την Ελλάδα και τους Έλληνες. Συνέβη δυστυχώς κατά καιρούς κάποιοι επίορκοι, φανατισμένοι και μισαλλόδοξοι να την αμαυρώσουν, να την σπιλώσουν ή να την κάψουν διαπράττοντας την μεγαλύτερη ύβρη.
Τι είναι λοιπόν αυτό το σύμβολο που μόνο του ενώνει όλους τους Έλληνες ; Γιατί χύθηκε τόσο πολύτιμο Ελληνικό αίμα στην υπεράσπισή του ; Γιατί αυτός που έχει την τιμή να κρατά τη σημαία μας, έχει και την ιερή υποχρέωση να τη φυλάσσει και να θυσιάζεται ;
Δεν θα αναφερθώ στην ένδοξη ιστορία της (λίγο - πολύ είναι γνωστή στους περισσότερους), ούτε στις εκατόμβες των νεκρών που έχυσαν το αίμα τους. Αυτοί ήταν ΤΥΧΕΡΟΙ, αυτούς η Ιστορία τους κατέγραψε με χρυσά γράμματα. Ένα μόνο γεγονός θα πω για να ξανανιώσουμε την ιερή εκείνη ανατριχίλα των ηρώων που έδωσαν την ζωή τους μέσα απο την πρόσφατη ιστορία μας.
Κων/νος Κουκίδης εύζωνος φρουρός στην Ακρόπολη, στις 27 Απριλίου 1941, την πρώτη ημέρα παρουσίας δηλαδή των Γερμανών στην Αθήνα. Όταν ένα γερμανικό απόσπασμα με επικεφαλείς τον λοχαγό Peter Jacoby και τον υπολοχαγό Georg Elsnits, ανέβηκαν στην Ακρόπολη για να αναρτήσουν την γερμανική σημαία, ζήτησαν από τον Κουκίδη να υποστείλει την ελληνική. Σ’ αυτό το σημείο, ο Κουκίδης βουβός και βουρκωμένος κατέβασε την ελληνική σημαία, τύλιξε το κορμί του μ’ αυτή και πήδηξε από την Ακρόπολη. Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, ο Κουκίδης αρνήθηκε να την υποστείλει και το χρέος αυτό ανέλαβε ένας Γερμανός στρατιώτης, ο οποίος αφού υπέστειλε την ελληνική σημαία, την δίπλωσε και την παρέδωσε στον Κουκίδη που στην συνέχεια πήδηξε μαζί μ’ αυτήν απ’ την Ακρόπολη. Το ιστορικό αυτό γεγονός το αμφισβήτησαν αρκετοί όμως έχουμε ατράνταχτα αποδεικτικά στοιχεία :
Δήλωση τού επί κεφαλής τής Διευθύνσεως Ιστορίας Στρατού (Δ.Ι.Σ.), ότι πράγματι εκ των ιστορικών αρχείων, εμφαίνεται ότι «ο φρουρός στρατιώτης τής σημαίας ηυτοκτόνησεν περιβληθείς ταύτην». 2. Ο τότε Αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος, στα απομνημονεύματά του, αναφέρει ότι: «Ο Έλλην φρουρός τής Ελληνικής σημαίας επί τής Ακροπόλεως, μή θελήσας νά παραστή μάρτυς τού θλιβερού θεάματος τής αναρτήσεως τής εχθρικής σημαίας, ώρμησεν εκ τής Ακροπόλεως κρημνισθείς καί εφονεύθη. Εκάθησα στό γραφείον μου περίλυπος μέχρι θανάτου καί δακρύων…». 3. Η εφημερίδα Daily Mail δημοσίευσε στις 9 Ιουνίου 1941, σε δημοσίευμα με τίτλο «A Greek carries his flag to the death» (Ένας Έλληνας φέρει την σημαία του έως τον θάνατο) γράφει: «Ο Κώστας Κουκίδης, Έλληνας στρατιώτης ο οποίος φρουρούσε το εθνικό σύμβολο των Ελλήνων πάνω στην Ακρόπολη, τυλιγμένος με την Γαλανόλευκη, εφόρμησε στο κενό και αυτοκτόνησε (27/4/1941)». 4. Ο Nicolas Hammond, καθηγητής τού Πανεπιστημίου τού Κέμπριτζ, αξιωματικός Ειδικών Επιχειρήσεων Καΐρου στην Ελλάδα κατά την Κατοχή, γράφει: «Την 27ην Απριλίου 1941, λίγο προτού χαράξει, όλα ήσαν κλειστά. Τότε έμαθα ότι οι Γερμανοί διέταξαν τον φρουρό τής Ακροπόλεως να κατεβάσει το ελληνικό σύμβολο. Πράγματι, εκείνος την υπέστειλε. Τυλίχθηκε με αυτήν και αυτοκτόνησε, πέφτοντας από τον βράχο…». 5. Μια αναφορά του λογοτέχνη Μενέλαου Λουντέμη στο διήγημά του «Τα άλογα του Κουπύλ», που γράφτηκε τον Οκτώβριο του 1944: «…την κατέβασε, τυλίχθηκε μέσα κι έπεσε χωρίς ηρωισμούς απ’ το βράχο». 6. Σύμφωνα με την ιστορική έρευνα τού αντιστασιακού ερευνητή Κώστα Γ. Κωστοπούλου: «Ο Ήρωας Στρατιώτης, χτυπώντας πάνω στα βράχια, στην διαδρομή τής πτώσεώς του στον γκρεμό από τον βράχο τής Ακροπόλεως, όταν τελικά κατατρακυλώντας, έπεσε στην οδό Θρασύλλου στήν Πλάκα, είχε πολτοποιηθεί και η στολή του ήταν καταξεσκισμένη. Όταν τον περιμάζεψαν δύο-τρεις κάτοικοι τής Πλάκας, δεν βρήκαν τίποτε επάνω του εκτός από ένα τσαλακωμένο ταχυδρομικό δελτάριο στο οποίο έγραφε πολύ κακογραμμένα το όνομα τού παραλήπτη: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΟΥΚΙΔΗΣ. Αυτά τα στοιχεία είχαν καταθέσει δύο γέροντες (επιζώντες ακόμη) σχετικά με το ανωτέρω περιστατικό».
ΝΑΙ Η ΣΗΜΑΙΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΠΛΟ ΠΑΝΙ. ΝΑΙ ΕΙΝΑΙ ΙΕΡΟΤΑΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ. ΝΑΙ ΕΧΕΙ ΕΝΣΩΜΑΤΩΜΕΝΑ ΑΡΧΑΙΑ ΜΥΣΤΙΚΑ.
Και ναι θα τα εξηγήσουμε τώρα, που ήρθε η ώρα οι Έλληνες να αναβαπτισθούν στην αρχέγονη γνώση της ΣΟΦΙΑΣ και των ΣΥΜΒΟΛΩΝ της.
«Ο ισοσκελής σταυρός, είναι πανάρχαιο Ελληνικότατο σύμβολο. Όταν ο Arthur Evans έκανε τις ανασκαφές της Κνωσού, κι όταν ανασήκωσε την πλάκα μιας κρύπτης, αντίκρισε έκπληκτος έναν μαρμάρινο ισοσκελή σταυρό. Κάτω απ΄ αυτόν υπήρχαν κτερίσματα, και η περίφημη θεά των όφεων. Ενώ έγινε παγκοσμίως γνωστή η θεά των όφεων, αποσιωπήθηκε η μεγαλύτερη ανακάλυψη, που ήταν ο ισοσκελής σταυρός. Καταλαβαίνετε φυσικά τον λόγο. Το γεγονός αυτό είναι τεκμηριωμένο 100%, έχει γραφεί στα βιβλία και πρόσφατα σε ντοκιμαντέρ του National Geographic όπου αναφέρεται ξεκάθαρα. Επομένως ο ισοσκελής σταυρός είναι αρχέγονος συμβολισμός και σημαντικός συνδετικός κρίκος της ιστορίας μας. Όμως, λόγω του ότι ο σταυρός =>{αναγραμματισμός του ταύρος>> ταυροκαθάψια}, είναι και το κατ΄ εξοχήν σύμβολο του Χριστιανισμού, θεωρήθηκε ότι παραπέμπει στην Ορθοδοξία. Πάντως και στις δυο περιπτώσεις δεν θεωρείται λάθος, αν κατανοήσουμε ότι προηγήθηκε ως μυστικός συμβολισμός στον Μινωϊκό πολιτισμό. Έχουμε στη γαλανόλευκη εννέα (9) οριζόντιες γραμμές. Πέντε (5) γαλάζιες και τέσσερις (4) λευκές=>5+4=9. Το 9 ως αριθμός μας πάει στο γράμμα Θ = θέωση, αλλά είναι και πολλαπλάσιο του τρία (3) της Αρχικής Τριάδος. Οι πέντε γαλανές οριζόντιες γραμμές, παραπέμπουν στο: 5=Ε=>εκπορευόμενη δύναμη φωτός, δηλαδή στο Αιθερικό Φως ! πρέπει δε να προηγούνται και να κλείνουν τις λευκές οριζόντιες γραμμές «προστατευτικά» όπως και συμβαίνει. Αρχίζει η σημαία με το γαλανό και κλείνει με το γαλανό αιθερικό. Τον αιθέρα των Ελλήνων, που τα τελευταία χρόνια η κβαντική φυσική τον προσεγγίζει δειλά –δειλά. Οι τέσσερις (4) λευκές γραμμές, αποτελούν την συμπύκνωση των αιθερικών δυνάμεων στο γήϊνο πεδίο. Το λευκό χρώμα ως γνωστόν εμπεριέχει όλα τα χρώματα της ίριδος και μας παρουσιάζεται φωτεινό. Επειδή έχουμε αναλογία γαλανών γραμμών 5/4 , υπερτερούν οι γαλανές κατά μία μονάδα, αυτό υποδηλώνει την υπερισχύουσα αξία του αιθερικού γαλανού επί του λευκού. Έτσι λοιπόν τα γαλανά τετράγωνα του ισοσκελούς σταυρού της σημαίας μας, προστατεύουν το φωτεινό του λευκού σταυρού. Οι τέσσερις (4) λευκές οριζόντιες γραμμές, σηματοδοτούν τα τέσσερα στοιχεία της φύσεως : πυρ, αήρ, ύδωρ, γη που επικαλύπτονται απο τον Αιθέρα=> την Αρχή και το Τέλος !
Αίαντας
Απο το: ΔΙΟ-ΓΕΝΕΙΣ
Δαίμονες, Φαντάσματα και Αιθερικά πλάσματα
Οι διηγήσεις σχετικά με τα φαντάσματα έχουν γίνει πλέον της μόδας, οι ιστορίες με δαίμονες έχουν απασχολήσει πολλές από τις ταινίες του παγκόσμιου κινηματογράφου, ενώ οι νεράιδες και τα στοιχειά αναφέρονται σε σχεδόν κάθε παραμύθι. Αλήθεια, τι είναι όλα αυτά τα όντα, υπάρχουν, είναι δημιούργημα της φαντασίας μας ή προϊόν της αυθυποβολής ή μήπως τελικά δεν είμαστε μόνοι μας ;
Μέρος Α: Τα Φαντάσματα
Όλοι μας έχουμε ακούσει ή τουλάχιστο διαβάσει ιστορίες φαντασμάτων, στις οποίες τα όντα αυτά περιφέρονται στον κόσμο μας με σκοπό να τρομάξουν τους ανθρώπους , ή να εκπληρώσουν κάποια χαμένη υποχρέωση. Δίνοντας ένα πιο πλήρη ορισμό για την έννοια φάντασμα(ή στις ορεινές περιοχές της Ηπείρου στοιχειό) μπορούμε να πούμε πως είναι μια οντότητα η οποία βρίσκεται παγιδευμένη ανάμεσα στον δικό μας φυσικό κόσμο και στον πνευματικό αιθερικό. Η οντότητα αυτή δεν έχει υλική υπόσταση αλλά υπάρχει με τη μορφή ενσυνείδητης και νοήμων πνευματικής ενέργειας (σύμφωνα με πολλούς , η ενέργεια αυτή μπορεί να αλληλεπιδράσει με τις μορφές ενέργειας του κόσμου αυτού , θέμα με το οποίο θα ασχοληθούμε παρακάτω).
Η όψη των φαντασμάτων:
Αν και τα φαντάσματα είναι κατά κύριο λόγο πνευματική ενέργεια , λέγεται ότι μπορούν να αποκτήσουν τη μορφή του «εκτοπλάσματος»(μια “ρευστή” κατάσταση ανάμεσα στην πνευματική ενέργεια και την ύλη). Το εκτόπλασμα αυτό , σαν ρευστό μπορεί να πάρει οποιαδήποτε μορφή θέλει , ενώ επειδή έχει και την υπόσταση ενέργειας φωτοβολεί και είναι ημιπερατό από το φως(εδώ ,ίσως, οφείλεται και η «διαφάνεια» που παρουσιάζει η όψη των πνευμάτων). Κύρια μορφή των φαντασμάτων είναι η μορφή του σώματος του θανόντα (δηλαδή, το φάντασμα παρουσιάζεται ακριβώς όπως ήταν το σώμα τη στιγμή του θανάτου). Επιπλέον , άλλες μορφές που έχουν παρατηρηθεί είναι ακανόνιστη φωτεινή ομίχλη , μπάλες φωτός , σφαιρικοί σχηματισμοί (orbs), σχηματισμοί που μοιάζουν με κορδέλες και φωτεινές σκιές.
Λόγος ύπαρξης των φαντασμάτων:
Η μελέτη των θρησκειών έχει να μας δώσει διάφορους λόγους για τους οποίους η πνευματική ενέργεια ενός απολεσθέντα έχει μείνει στον δικό μας κόσμο. Μια πρώτη άποψη θέλει τα φαντάσματα να υπάρχουν στον κόσμο μας επειδή θέλουν να φέρουν εις πέρας διάφορες εκκρεμότητες ή αδικίες που προκλήθηκαν από το θάνατό τους . Για παράδειγμα μια στυγνή δολοφονία κάποιου ίσως του δίνει την υποχρέωση να μείνει στον κόσμο μας μέχρι να αποκατασταθεί η δικαιοσύνη . ’λλες θρησκείες θέλουν αυτούς στους οποίους δεν έχουν αποδοθεί οι κατάλληλες νεκρικές τιμές να εγκλωβίζονται στον κόσμο αυτό (τέτοιο παράδειγμα μπορούμε να αντλήσουμε ακόμα και από τα έργα του Ομήρου καθώς και από την τραγωδία της «Ιφιγένειας εν ταύροις» , όπου νεκρός που δεν θάβεται με τις απαραίτητες νεκρικές χοές γίνεται στοιχειό και επικοινωνεί με τους ζωντανούς στον ύπνο και στο ξύπνιο τους. Τέλος άλλες θρησκείες θεωρούν τη βασίλειο της γης σαν τιμωρία για τις ψυχές , και όσες εκλωβίζονται στον κόσμο μας δεν είναι παρά ψυχές, τιμωρημένες για προηγούμενες αμαρτίες.
Τρόποι με τους οποίους τα φαντάσματα επικοινωνούν μαζί μας:
Τα πνεύματα αυτά έχουν διάφορους τρόπους με τους οποίους κάνουν αισθητή την παρουσία τους στους «θνητούς». Ο πρώτος και πιο συνηθισμένος τρόπος είναι η οπτική εμφάνιση ενός φαντάσματος είτε μέσα στον περιβάλλοντα χώρο , είτε μέσα από ένα καθρέφτη ,είτε μέσα από την μετακίνηση αντικειμένων (κυρίως στενά συνδεδεμένων με τα αυτά , όπως κάποια φωτογραφία , κομπολόγια , εργαλεία δουλειάς κτλ). Επιπλέον , έχουν εμφανισθεί και περιπτώσεις όπου τα πνεύματα κάνουν γνωστή την παρουσία τους μέσα από το ανοιγόκλεισμα ηλεκτρικών συσκευών ( πολλοί θεωρούν ότι τα φαντάσματα ως μορφές πνευματικής ενέργειας μπορούν να μετατραπούν σε ηλεκτρική / μαγνητική ). Επιπλέον έχουν παρατηρηθεί περιπτώσεις εμφάνισης φαντασμάτων μαζί με τη χαρακτηριστική μυρωδιά από θειάφι (Χημικό στοιχείο θείο S ), ή και ακόμη και μαζί με άλλες μυρωδιές που συνδεόταν με το νεκρό (Για παράδειγμα , κάποιος στη Σμύρνη εργαζόταν ως παραγωγός αρωμάτων με βάση το λεμόνι. Πολλές φορές , η οικογένειά του , που βρίσκεται στα Γιάννενα έβρισκε τη φωτογραφία του ριγμένη ενώ στο δωμάτιο ήταν διάχυτη μια έντονη μυρωδιά λεμονιού). Επιπλέον, τα φαντάσματα κάνουν γνωστή την παρουσία τους προκαλώντας μικρά τσιμπήματα στο σώμα μας , ή ψύχρα στο πίσω μέρος του αυχένα ( πράγμα που οδηγεί στο να σηκωθούν οι τρίχες στον κορμό), ή προκαλώντας τέλος ένα κρύο ρεύμα αέρα στο δωμάτιο. Τέλος, τα φαντάσματα επικοινωνούν μαζί μας και ακουστικά : φωνές από το υπερπέραν , κλάματα , ουρλιαχτά καθώς και περίεργοι κοφτοί επαναλαμβανόμενοι ήχοι (tap / rap) είναι τα κυριότερα ακουστικά μηνύματα που χρησιμοποιούν. Όλα τα παραπάνω μπορούν να γίνουν στον ξύπνιο μας ή ακόμα και στον ύπνο μας ( τα περισσότερα φαντάσματα προσπαθούν να επικοινωνήσουν μαζί μας στον ύπνο μας γιατί τότε δεν τα φοβόμαστε και μπορούμε να επικοινωνήσουμε μαζί τους καλύτερα).
Φαντάσματα και φυσική:
Υπάρχουν πολλοί , οι οποίοι προσπαθούν να ερμηνεύσουν τα φαντάσματα με βάση τη φυσική , με αρκετά ενδιαφέρουσες θεωρίες . Πρώτα πρώτα , πιστεύουν ότι τα φαντάσματα δεν αποτελούνται από πνευματική ενέργεια αλλά από ηλεκτρομαγνητική ενέργεια και ότι έχουν κάποια συγκεκριμένη συχνότητα. Η εμφάνισή τους μπορεί να καταγραφεί από συσκευές που μπορούν και μετράνε αλλαγές στο μαγνητικό πεδίο σε μια συγκεκριμένη περιοχή. Έπειτα, υποστηρίζεται ότι τα φαντάσματα σπάνια εμφανίζονται σε αστικά κέντρα διότι η ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία επηρεάζει τη συχνότητά τους , γι αυτό και καταφεύγουν στα δάση , όπου τα δέντρα τους εξασφαλίζουν κάλυψη από τέτοιες αλλοιώσεις . Τέλος , η θεωρία αυτή υποστηρίζει ότι τα φαντάσματα μπορούν και ανυψώνουν αντικείμενα και ανοιγοκλείνουν ηλεκτρικές συσκευές μετατρέποντας την ενέργεια από την οποία αποτελούνται σε μηχανική ή ηλεκτρομαγνητική αντίστοιχα.
Στοίχειωμα:
Τα φαντάσματα πολλές φορές μένουν σε συγκεκριμένα μέρη τα οποία και στοιχειώνουν. Το στοίχειωμα ενός φαντάσματος μπορεί να γίνει για πολλούς λόγους: Θέλουν να μεταφέρουν κάποια μηνύματα πριν φύγουν για τον άλλο κόσμο. ’λλοτε θέλουν να δώσουν στοιχεία σχετικά με τις συνθήκες θανάτου τους (αυτοκτονία, δολοφονία κτλ.). Επιπλέον, υπάρχει η άποψη ότι άτομα τα οποία έμεναν μόνα τους μακριά από τα αστικά κέντρα στοίχειωσαν τα σπίτια τους γιατί δεν κατάλαβαν ότι πέθαναν! Ακόμα, πολλά φαντάσματα διαλέγουν συνειδητά να μείνουν στο πλάνο της γης γιατί θέλουν να μείνουν κοντά στις αγαπημένες τους παρουσίες (γυναίκα , παιδιά κτλ.). Έχουν αναφερθεί, βασικά, τρία είδη στοιχειώματος : Στο πρώτο είδος αναφέρονται σποραδικές εμφανίσεις του πνεύματος (κίνηση / αιώρηση αντικειμένων , φωνές από το πουθενά ). Στο δεύτερο είδος υπάγονται οι περιπτώσεις όπου έχει γίνει μια επικοινωνία μεταξύ του ζωντανού και του πνεύματος (έχουν αναφερθεί περιπτώσεις αμφίδρομης και μη, επικοινωνίας). Τέλος, στο τρίτο είδος κατατάσσονται μαρτυρίες όπου μπροστά στα μάτια μας ξετυλίγεται, με τη μορφή οράματος, μια ολόκληρη ιστορία, στην οποία ο «δέκτης» δεν έχει καμία δυνατότητα αλληλεπίδρασης ( “είναι σαν το playback μιας ιστορίας στον τρισδιάστατο χώρο” έχει δηλώσει η Ellie Crystal, διάσημο μέντιουμ). Πιστεύεται ότι οι ιστορίες αυτές έχουν σημαδέψει το πνεύμα είτε από χαρά ,π.χ. γάμος , είτε από λύπη και φόβο, π.χ. βιασμοί και δολοφονίες.
Poltergeists:
Τα poltergeists θεωρούνται ότι είναι γενικά κακόβουλα πνεύματα , με τελικό σκοπό την τρομοκράτηση των ζωντανών.
«Καλά φαντάσματα» και «κακά φαντάσματα» :
Ας μη ξεχνάμε ότι τα φαντάσματα θεωρούνται ως «κατάλοιπα» της ύπαρξης ενός ανθρώπου και «κληρονομούν» από αυτόν το ήθος τους. Έτσι, όπως υπάρχουν και καλοί και κακοί άνθρωποι , υπάρχουν και «καλά» και «κακά» φαντάσματα (δεν πρέπει να συγχέουμε τα «κακά» φαντάσματα με τους δαίμονες). Τα «καλά φαντάσματα» θα προσπαθήσουν να επικοινωνήσουν με τους ανθρώπους , έτσι ώστε να τους βοηθήσουν και φέρονται ότι λένε μόνο αλήθεια. Τα «κακά φαντάσματα» θα προσπαθήσουν να ικανοποιήσουν το δικό τους συμφέρον (όποιο και αν είναι αυτό) χωρίς κανέναν ηθικό ενδοιασμό , αφού πρώτα κερδίσουν την εμπιστοσύνη αυτού που θέλουν να εκμεταλλευτούν.
(Σημείωση : Στην παραπάνω παράγραφο ίσως έγινε ενοχλητική η χρήση των εισαγωγικών. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι στο παραπάνω κείμενο κάνω μια, ίσως, άστοχη και απρόσκοπτη γενίκευση χαρακτηρίζοντας μια ύπαρξη κακή ή καλή, μιας και οι όροι καλός και κακός μπορεί να πάρουν διάφορες έννοιες. Επιπλέον το περιεχόμενο των λέξεων είναι υποκειμενικό . Πάντως , ελπίζω , να έγινα κατανοητός ως προς τα νοήματα που θέλω να περάσω.
Τελετές επίκλησης και πίνακες ouija (ουίγια)
Πολλά μέντιουμ υποστηρίζουν ότι μπορούν να καλέσουν ένα πνεύμα / φάντασμα μέσα από μια ειδική τελετή (seance). Μια ομάδα ατόμων με αρχηγό το μέντιουμ συναθροίζονται σε κύκλο , συγκεντρώνονται ώστε να μπορέσουν να διοχετεύσουν μια αρκετή μεγάλη ποσότητα πνευματικής ενέργειας και καλούν το πνεύμα , το οποίο μπορεί να επικοινωνήσει μαζί τους ακουστικά ή μέσω του πίνακα ouija ( το όνομα προέρχεται από την ένωση των λέξεων “Oui” και “Ja” (οι δύο λέξεις σημαίνουν ναι στα Γαλλικά και στα Γερμανικά αντίστοιχα . Ξεκίνησε σαν ένα παιχνίδι από την Hasbro Toys Inc. αλλά στην πορεία χρησιμοποιήθηκε σαν όργανο επικοινωνίας με τον άλλο κόσμο. Δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας ξύλινος πίνακας που περιέχει όλα τα γράμματα του αλφαβήτου καθώς και τους αριθμούς του δεκαδικού συστήματος και μια ξύλινη γραφίδα /δείκτη. Το πνεύμα επικοινωνεί, κουνώντας τη γραφίδα μέσα από τα χέρια του αρχηγού / μέντιουμ στο κατάλληλο γράμμα. Έτσι , γράμμα γράμμα σχηματίζονται οι λέξεις που θέλει να πει το πνεύμα). Οι τελετές αυτές , λέγεται , ότι φέρνουν σε επαφή με τους θνητούς κατώτερα πνεύματα ή και πολλές φορές δαιμόνια , τα οποία μπορεί να στοιχειώσουν το μέρος της σύσκεψης . Τέλος , τα μέντιουμ συστήνουν σε όλους τους επίδοξους νεκρομάντες να μη ζητήσουν από τα πνεύματα να κάνουν ορατή την παρουσία τους στο χώρο, γιατί έτσι τους επιτρέπουν να έρθουν στο δικό μας κόσμο και να μπορέσουν να δράσουν και εκεί . Για περισσότερες πληροφορίες ανατρέξτε στο site www.mageia.cjb.net
Πιθανές συναντήσεις με πνεύματα
Πολλοί υποστηρίζουν ότι είναι πολύ πιθανό , ο καθένας μας να συναντήσει ένα πνεύμα . Οι πιθανότητες συνάντησης μεγαλώνουν σε περίπτωση που περπατάμε σε έρημους δρόμους ή κυρίως σε σταυροδρόμια. Επιπλέον , λέγεται ότι το σφύριγμα εκνευρίζει τα πνεύματα και πολλές φορές προσπαθούν να κάνουν αυτόν που σφυρίζει , να σταματήσει. Ακόμα, λέγεται ότι οι συζητήσεις για φαντάσματα προκαλούν πολύ το ενδιαφέρον τους , γιατί θέλουν πολύ να μάθουν τι πιστεύουν οι ζωντανοί γι αυτά. Τέλος, πολλοί υποστηρίζουν ότι οι άνθρωποι που κοροϊδεύουν τα φαντάσματα ή δεν δέχονται την ύπαρξή τους είναι πολύ να συναντηθούν με αυτά
Μερικες συμβουλές που δίνουν τα μέντιουμ σε περίπτωση συνάντησης με πνεύμα
Αν ακούσετε μια φωνή να σας φωνάζει όταν είστε σε κάποιο σκοτεινό δρόμο ή σε σταυροδρόμι , μη γυρίσετε αλλά πείτε στη φωνή να έρθει μπροστά σας να σας μιλήσει(ακόμα και αν η φωνή ταιριάζει με κάποιο φιλικό πρόσωπο. Αν μιλάτε με κάποιον άγνωστο και διαπιστώσετε ότι είναι φάντασμα(πχ εμφανίζεται σε κάθε στροφή του δρόμου λέγοντας σας την ίδια φράση ή δεν έχει σκιά ή δεν αντικατοπτρίζεται σε γυαλιστερή επιφάνεια – όπως λχ. καθρέπτης , νερά στο δρόμο κτλ) μη του γυρίσετε την πλάτη , αλλά σιγά και σταθερά απομακρυνθείτε από αυτόν κάνοντας γερά βήματα. Όταν βρεθείτε σε μεγάλη απόσταση μπορείτε να φύγετε. Επιπλέον σε μια συζήτηση με πνεύμα ΠΟΤΕ μην κάνετε ερωτήσεις σχετικά με το Θεό, την άλλη πλευρά , το θάνατο και οτιδήποτε μεταφυσικό. Τέλος , αν νιώθετε να απειλήστε , τότε μπορείτε να κάνετε το σταυρό σας ή και να απαγγείλετε το “Πατερ ημων” (φυσικά μόνο αν είστε χριστιανοί, αλλιώς ανατρέξτε στα θρησκευτικά κείμενα της θρησκείας σας).
Επίλογος
Η ύπαρξη των φαντασμάτων είναι ένα μεγάλο μυστήριο που βασάνισε την ανθρωπότητα από το 2000πΧ (η πρώτη γραπτή αναφορά για φάντασμα προέρχεται από την ιστορία “Έπος του Gilgamesh” – Τhe Epic Of Gilgamesh). Πολλοί πιστεύουν ότι είναι αποκύημα της φαντασίας του ανθρώπου , ενώ άλλοι πιστεύουν ότι υπάρχουν πραγματικά. Όπως και να έχει ,όμως, δεν παύουν να είναι πηγή αινιγμάτων για τoν καθένα μας…
Συγγραφέας: Χαρίλαος Θώμος (^Nocturnal^)
Βιβλιογραφία-Πηγές
Ghosts , visitors from the unknown , London 1958 ,Nexus Press
References of Auric Entities , Jon Kilborn , 1970
Psycology studies in paranormal entities, Nick Green, University Of Ontario Canada
Απο το: ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΟ