Ποιοι είναι άραγε οι μυστηριώδεις άνθρωποι, με την ιδιόρρυθμη συμπεριφορά και το μαύρο ντύσιμο που εμφανίζονται σχεδόν ως δια μαγείας και απειλούν, εκφοβίζουν ή και εξαφανίζουν μάρτυρες περίεργων και ανεξήγητων φαινομένων; Όντα της δημιουργικής φαντασίας κάποιων ή πράκτορες κυβερνήσεων του δικού μας ή άλλων κόσμων;
Η πρώτη εμφάνιση
Η πρώτη «εμφάνιση» των ανθρώπων στα μαύρα (ΜΙΒ) ανάγεται στη δεκαετία του ’50, μια δεκαετία που φαίνεται να είναι η κοιτίδα των περισσότερων σύγχρονων μύθων. Πνευματικός τους πατέρας θεωρείται ο Albert K. Bender, ιδρυτής και διευθυντής ενός ανεξάρτητου οργανισμού με την επωνυμία Διεθνές Γραφείο Ιπτάμενων Δίσκων (International Flying Saucer Bureau) και εκδότης ενός περιοδικού με τον τίτλο Space Review. Παρά τον εντυπωσιακό του τίτλο επρόκειτο για ένα οργανισμό με λίγα μέλη, ενώ το περιοδικό που είχε δεν ξεπερνούσε τις λίγες εκατοντάδες αναγνωστών.
Τον Οκτώβριο του 1953 ο Bender εξέδωσε ένα τεύχος του περιοδικού, στο οποίο ανακοίνωνε πώς είχαν περιέλθει στην κατοχή του σημαντικά στοιχεία που έλυναν οριστικά το μυστήριο της προέλευσης των ιπτάμενων δίσκων. Ταυτόχρονα ανακοίνωνε τη διακοπή της έκδοσης του περιοδικού και τη διάλυση του οργανισμού, λόγω ανωτέρας βίας και πιέσεων. Σε μια συνέντευξη του σε τοπική εφημερίδα αποκάλυψε ότι δέχθηκε την επίσκεψη τριών ανδρών ντυμένων στα μαύρα οι οποία του συνέστησαν με ιδιαίτερη έμφαση να διακόψει την ενασχόλησή του με την έρευνα για ιπτάμενους δίσκους.
Δέκα χρόνια αργότερα εξέδωσε ένα βιβλίο με τίτλο «Ιπτάμενοι Δίσκοι και Τρεις Άντρες στα Μαύρα» (Flying Saucers and Three Men in Black) στο οποίο αναφερόταν στην ιστορία του, αλλά και σε άλλες παρόμοιες ιστορίες, πλέκοντας το μύθο ότι αυτοί οι τρεις άνδρες ήταν στην πραγματικότητα εξωγήινοι.
Από τη δεκαετία του 50 μέχρι σήμερα έχουν αναφερθεί πολλά περιστατικά εμφάνισης των λεγόμενων MIB, τόσο στις ΗΠΑ όσο και σε άλλες χώρες όπως το Μεξικό, η Σουηδία, η Μεγάλη Βρετανία και η Ιταλία.
Στα τέλη της δεκαετίας του ΄80 η ιστορία των ΜΙΒ τροφοδοτήθηκε και από τις «Αναφορές του O.H.Krill» που δημοσιεύτηκαν στο Paranet BBS. Παρότι λίγα χρόνια αργότερα ο άνθρωπος που δημοσίευσε τις αναφορές παραδέχθηκε ότι επρόκειτο για φάρσα, το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε αποτέλεσε περίοδο έξαρσης της φαντασίας και της συνωμοσιολογίας, και ενώ πολλοί διάβασαν και πίστεψαν το αρχικό κείμενο, λίγοι έλαβαν υπ΄ όψιν τους τη διάψευση.
Τέλος, η δεκαετία του ΄90 τροφοδότησε την κοινή γνώμη με 2 τουλάχιστο ταινίες, «Conspiracy Theories» και «Men In Black» οι οποίες άμεσα ή έμμεσα, με τη μορφή τρελής κωμωδίας η 2η και πολιτικού thriller η 1η, κράτησαν το μύθο στο προσκήνιο.
Τυπικό προφίλ
Το βασικό σενάριο των εμφανίσεων των ΜΙΒ, όπως τουλάχιστο περιγράφεται από τους υποστηρικτές της σχετικής θεωρίας συνομωσίας, έχει ως εξής:
Μετά από μια εμφάνιση UFO ή άλλο περίεργο-ανεξήγητο συμβάν, ο βασικός αυτόπτης μάρτυρας ή ο εμπλεκόμενος ερευνητής, δέχεται την επίσκεψη των ΜΙΒ. Κατά κανόνα η επίσκεψη απέχει ελάχιστα χρονικά από το αρχικό γεγονός και στις περισσότερες περιπτώσεις ο μάρτυρας δεν έχει προλάβει να κάνει επίσημη καταγγελία-αναφορά και οι λεπτομέρειες του συμβάντος δεν έχουν δημοσιοποιηθεί.
Η επίσκεψη γίνεται συνήθως στο σπίτι του μάρτυρα και ενώ αυτός είναι μόνος του. Οι επισκέπτες είναι συνήθως τρεις και φτάνουν με ένα μεγάλο μαύρο αυτοκίνητο. Το αυτοκίνητο είναι βασικό συστατικό του μύθου, καθώς αναφέρονται περίεργα σήματα-εμβλήματα στις πόρτες και μια παράξενη λάμψη στο εσωτερικό. Όσοι προσπάθησαν να βρουν την προέλευση των επισκεπτών αναζητώντας τους μέσω των πινακίδων του αυτοκινήτου κατάληξαν σε αδιέξοδα καθώς οι πινακίδες δεν ήταν καταχωρημένες. Φορούν σκουρόχρωμα κοστούμια τα οποία μοιάζουν να έχουν μόλις αγοραστεί, μαύρη γραβάτα, λευκά πουκάμισα, μαύρα παπούτσια, και γυαλιά ηλίου. Γενικώς παρουσιάζουν τη στερεότυπη, άκαμπτη εικόνα πρακτόρων κάποιας κρατικής υπηρεσίας. Τα πρόσωπά τους έχουν χαρακτηρισθεί ως απροσδιόριστα ξενικά, με κάποια ανατολίτικα χαρακτηριστικά, ενώ η γλώσσα τους είναι επίσημη και η έκφρασή τους ψυχρή. Σε αρκετές περιπτώσεις διαθέτουν και παρουσιάζουν ταυτότητες της CIA, της Αεροπορίας ή άλλων άγνωστων κρατικών υπηρεσιών.
Είναι πάντα καλά πληροφορημένοι για το συμβάν που έχει προηγηθεί και δίνουν την εντύπωση ότι έχουν πρόσβαση σε απόρρητες ή άλλες μυστικές πηγές. Σκοπός της επίσκεψης είναι είτε η ανάκριση, αν και δείχνουν να γνωρίζουν ήδη όλες τις λεπτομέρειες, διερευνώντας ίσως πόσο καλά ο εξεταζόμενος έχει αντιληφθεί το συμβάν, είτε η προειδοποίηση ότι όσα ο μάρτυρας είδε, άκουσε ή ανακάλυψε πρέπει να παραμείνουν κρυφά. Αν και οι άμεσες απειλές δεν είναι συχνές η όλη παρουσία και συμπεριφορά τους, λειτουργεί εκφοβιστικά, και η απλή προτροπή για τήρηση μυστικότητας αποκτά έμμεσα το χαρακτήρα απειλής. Η αποχώρησή τους είναι το ίδιο απότομη και ξαφνική με την άφιξη.
Θεωρίες
Η κυρίαρχη θεωρία είναι εκείνη που υποστηρίζει ότι οι ΜΙΒ είναι στελέχη των γνωστών υπηρεσιών ασφαλείας των ΗΠΑ (CIA, FBI, NSA), ή κάποιας άγνωστης μυστικής υπηρεσίας, πιθανόν διακρατικού ελέγχου. Στόχος τους είναι η τήρηση του πέπλου μυστικότητας που καλύπτει τις εμφανίσεις τους στόχους και την προέλευση των UFOs. Στη συνέχεια η θεωρία έχει διάφορους κλάδους. Άλλοι υποστηρίζουν την εκδοχή μυστικών προγραμμάτων της κυβέρνησης των ΗΠΑ για την παρακολούθηση των πολιτών της. Άλλοι μια συνομωσία που διαπλέκει την κυβέρνηση των ΗΠΑ και πιθανόν άλλες κυβερνήσεις με εξωγήινους οι οποίοι είναι εγκατεστημένοι στη γη εδώ και χρόνια και τροφοδοτούν την(τις) κυβέρνηση(εις) με τεχνικές και επιστημονικές πληροφορίες σε αντάλλαγμα της φιλοξενίας τους στον πλανήτη.
Η δεύτερη θεωρία υποστηρίζει ότι οι ΜΙΒ είναι οι ίδιοι εξωγήινοι ή ανθρωποειδή που προσπαθούν να διαφυλάξουν το μυστικό της παρουσίας τους στον πλανήτη.
Ανάλυση
Οι ερευνητές των UFOs και άλλων παράξενων φαινομένων αναφέρονται συνήθως σε «αναρίθμητες» περιπτώσεις εμφάνισης των ΜΙΒ. Μια προσεκτική ανάλυση που έγινε στις αρχές της δεκαετίας του ’90 έδειξε ότι στην πραγματικότητα οι περιπτώσεις που φαίνεται να έχουν κάποια αξιοπιστία είναι 32 (22 από αυτές στις ΗΠΑ). Επίσης ενδιαφέρον είναι ότι η ίδια ανάλυση έδειξε ότι το δείγμα αυτών των 22 περιπτώσεων κάθε άλλον παρά ακολουθεί το μοτίβο που περιγράφηκε σε προηγούμενη παράγραφο. Αξίζει να αναφερθούν τα ακόλουθα:
* μόνο σε 9 περιπτώσεις αναφέρεται η χρήση αυτοκινήτου, ενώ μόνο δύο από αυτά ήταν μαύρα
* σε 4 περιπτώσεις δεν υπήρξαν καν επισκέψεις, αλλά τηλεφωνική επικοινωνία
* 5 αναφέρουν τρεις επισκέπτες, 2 τέσσερις επισκέπτες, 5 δύο επισκέπτες και οι υπόλοιπες μόνο ένα
Πρέπει να σημειωθεί ότι όντως κυβερνητικές υπηρεσίες έδειχναν ενδιαφέρον, ειδικά στις δεκαετίες του 50 και του 60 για τις εμφανίσεις UFO. Έτσι, όντως γινόντουσαν επισκέψεις κυβερνητικών υπαλλήλων, κυρίως επιστημόνων της Αεροπορίας η οποία είχε τότε την ευθύνη διερεύνησης των συμβάντων μέσω του προγράμματος Μπλέ Βιβλίο. Οι επισκέψεις αυτές στόχο είχαν την ακριβή καταγραφή του συμβάντος και των παρατηρήσεων του μάρτυρα. Επίσης όντως σε αρκετές περιπτώσεις γινόταν προτροπή προς τους μάρτυρες να μη δημοσιοποιήσουν τα λεγόμενά τους΄, είτε για λόγους διατήρησης της τάξης (αξίζει να θυμηθεί κανείς τον πανικό που προκλήθηκε από την περίφημη ραδιοφωνική του Orson Wells στα τέλη της δεκαετίας του 30), είτε για τη διαφύλαξη της μυστικότητας προγραμμάτων της Αμερικανικής κυβέρνησης.
Αξίζει να θυμηθεί κανείς κάποια πράγματα που έχουν σχέση όχι με το στενό και αρκετές φορές γραφικό κόσμο της UFOλογίας, αλλά με την ευρύτερη γεωστρατηγική κατάσταση. Στις δεκαετίες του ’50 και του ’60 υπήρχε έντονη η αντιπαλότητα με τη Σοβιετική Ένωση και ο φόβος των «μυστικών όπλων» της μιας υπερδύναμης από την άλλη. Οι περίεργες παρατηρήσεις ιπτάμενων αντικειμένων, ειδικά όταν αυτά δεν είχαν καταγραφεί από τα radar ήταν λογικό να προκαλεί και το ερώτημα «μήπως είναι κάποιο νέο όπλο-σκάφος των Ρώσων που διείσδυσε;» και κατά συνέπεια το έντονο ενδιαφέρον για τη διερεύνηση αυτών των περιπτώσεων.
Από την άλλη πλευρά πολλές θεάσεις UFO, ειδικά στις περιοχές κοντά στις βάσεις της Nevada (Nevada Test Site) έχει γίνει αποδεκτό, και από αρκετούς ερευνητές των UFO, ότι αφορούσαν πρωτότυπες εκδόσεις αεροσκαφών με ιδιαίτερα πτητικά και μορφολογικά χαρακτηριστικά. Η φήμη που είχαν αποκτήσει οι περιοχές αυτές ως χώροι εμφάνισης UFO προσέλκυε και προσελκύει μεγάλο αριθμό fan του είδους που περιμένουν μερικές φορές εβδομάδες ολόκληρες για να «πιάσουν» με την κάμερα ένα UFO. Και δεν ήταν λίγες οι φορές που ανάμεσα σε αυτούς τους fan υπήρχαν άνθρωποι των μυστικών υπηρεσιών της Σοβιετικής Ένωσης που περίμεναν να φωτογραφίσουν όχι UFO αλλά εξελιγμένες πτητικές πλατφόρμες των ΗΠΑ. Αξίζει να σημειωθεί ότι στις συγκεκριμένες περιοχές έγινε η εξέλιξη και ανάπτυξη μέσω πλήθους πρωτοτύπων και παραλλαγών των κατασκοπευτικών U-2, SR-71 των stealth F-117 και B-2. Αυτοί είναι οι τύποι αεροσκαφών που «πέτυχαν» και εισήλθαν σε υπηρεσία γενόμενα γνωστά στο ευρύτερο κοινό. Πόσα όμως σχέδια απέτυχαν και είναι γνωστά μόνο στους φανατικούς της αεροδιαστημικής τεχνολογίας. Και βέβαια πόσα αντίστοιχα πρωτότυπα δοκιμάζονται σήμερα και θα γίνουν γνωστά πολλά χρόνια αργότερα.
Κοιτώντας τις φωτογραφίες που ακολουθούν μπορεί κανείς να αντιληφθεί τι θα ένιωθε ο μέσος πολίτης κάθε εποχής βλέποντας εν πτήση, σε υψηλές ταχύτητες και, σε ότι αφορά εκείνους που περίμεναν να φωτογραφήσουν UFO, με σημαντικό βαθμό προκατάληψης, το κάθε αεροσκάφος.
YB-49 πρώτη πτήση: 1947
πηγή: USAF museum
XFV-1 πρώτη πτήση:1954
πηγή: Edwards Air Force Base Gallery
SR-71 πρώτη πτήση: 1964
πηγή: Federation of American Scientists
Tacit Blue πρώτη πτήση: 1982
πηγή: USAF museum
Helios prototype φωτ 2001
πηγή: Dryden Flight Research Center
Όπως επίσης γίνεται απόλυτα κατανοητή και η ανάγκη για μυστικότητα και η «εξαφάνιση» φωτογραφιών και άλλων αποδεικτικών.
Η λογική λέει ότι ο μύθος των ΜΙΒ δημιουργήθηκε από την υπερβολή, όχι τόσο των μαρτύρων-«θυμάτων» των επισκέψεων όσο από τις οργανωμένες ομάδες ερευνητών των UFO και άλλων παράξενων φαινομένων. Σίγουρα στη δεκαετία του ’50 η συμπεριφορά των υπηρεσιών που ερευνούσαν τέτοια περιστατικά δεν ήταν η καλύτερη δυνατή, άλλωστε όλη η Αμερικανική κοινωνία υπέφερε από το κυνήγι μαγισσών του Μακαρθισμού. Παράλληλα οι ερευνητές των UFO άλλες φορές όντως ένιωσαν αυτή την έντονη πίεση από τις υπηρεσίες και άλλες φορές, κυρίως στις δεκαετίες που ακολούθησαν, φρόντισαν να συντηρήσουν και να επαυξήσουν την αίσθηση καταδίωξης, ώστε να περάσουν το μήνυμα στο ευρύ κοινό ότι το έργο τους είναι τόσο σημαντικό που κάποιοι θέλουν να το σταματήσουν.
Επίλογος
Το ζήτημα της ύπαρξης εξωγήινης ζωής είναι τεράστιο επιστημονικό θέμα συζήτησης και έρευνας. Επίσης σημαντικό θέμα είναι τα UFO, δηλαδή το κατά πόσο ο πολιτισμός μας είναι ήδη σε φυσική επαφή με άλλους πολιτισμούς. Από την αρχή της ιστορίας της ανθρωπότητας το μεγάλο της όπλο στην εξελικτική πορεία ήταν η κριτική σκέψη. Στην πορεία αυτή οι κεραυνοί από θεϊκά όπλα της αρχαιότητας, αναγνωρίσθηκαν ως φυσικό φαινόμενο, επιστημονικά ερμηνευόμενο, και δυνατό να αναπαραχθεί από τον άνθρωπο. Η έρευνα ομολογουμένως περίεργων φαινομένων και καταστάσεων δεν πρέπει να ξεκινά από την εύκολη λύση-απάντηση του υπερφυσικού ή του εξωγήινου.
Υπάρχουν στοιχεία τα οποία μπορεί κανείς να αποδεχθεί ή όχι, σύμφωνα με τα οποία το 40% των θεάσεων UFO (συμπεριλαμβανομένων φωτογραφιών και ταινιών) είναι ψεύτικες-πλαστές, και το 50% μπορούν να ερμηνευτούν από φυσικά φαινόμενα ή ανθρώπινης κατασκευής μηχανές και συσκευές. Αντικείμενο έρευνας έπρεπε να είναι το 10% που απομένει.
Όμως η αναπαραγωγή της υπόθεσης των UFO από πλήθος, κατά κανόνα μη επιστημονικά καταρτισμένων, «ερευνητών», με μοναδικό στόχο να αποκαλύψουν παγκόσμιες συνομωσίες και ο εμπλουτισμός της με αστείες θεωρίες, καθαρά προϊόντα φαντασιοπληξίας, ουσιαστικά γελοιοποιεί την υπόθεση που προσπαθούν να υπηρετήσουν.
Από την άλλη πλευρά κάθε πολιτιστική περίοδος της ανθρώπινης ιστορίας έχει ανάγκη από τους μύθους της, ίσως να αυτοτροφοδοτείται από αυτούς. Έτσι οι δράκοι, τα ξωτικά και οι μάγισσες του Μεσαίωνα έδωσαν τη θέση τους στα μικρά πράσινα ανθρωπάκια, τους ΜΙΒ, τις θεωρίες της κούφιας Γης και τις παγκόσμιες συνομωσίες.
Σίγουρα υπάρχουν καταστάσεις που η σημερινή επιστημονική γνώση δε μπορεί να εξηγήσει, ίσως και μυστικά καλά φυλαγμένα από διάφορες κυβερνήσεις, πιθανόν και πραγματικές συνομωσίες. Όμως η επίδραση που έχουν στο μέσο άνθρωπο οι τερατολογικές θεωρίες είναι ακριβώς η αντίθετη από αυτή που υποτίθεται ότι επιδιώκουν. Αν τελικά υπάρχει πράγματι μια παγκόσμια συνομωσία, τότε πιθανότατα πολλοί μανιώδεις ερευνητές είναι πιόνια της, καθώς της προσφέρουν την καλύτερη δυνατή κάλυψη.
